Kawaleria Dywizyjna 16 Dywizji Piechoty

Szwadron rozpoczął mobilizację 24 sierpnia 1939 r. w majątku Rządz koło Grudziądza, zakończyła się ona dwa dni później. Tego samego dnia nastąpił wymarsz do opuszczonych koszar 18 pułku ułanów w Grudziądzu. 30 sierpnia oddział wymaszerował do m. Nicwałd, gdzie dotarł w godzinach wieczornych. Następnego dnia żołnierze ćwiczyli patrolowanie wskazanych przez dowódcę kierunków.

1 września około godz. 5:30 na pozycje szwadronu spadł silny ostrzał artyleryjski. O godz. 6 dowódca 16 DP rozkazał szwadronowi rozpoznać kierunek Słupski Młyn-Łasin-Freystadt oraz Rogoźno Zamek i Rogoźno Wieś. W godzinach popołudniowych szwadron został zaatakowany przez siły pancerne nieprzyjaciela i odskoczył za Osę w rejon Nicwałdu. 2 września od świtu żołnierze obsadzali brzeg Osy w rejonie na zachód od Dąbrówki Królewskiej, w okolicach południa zostali zepchnięci przez nieprzyjaciela w kierunku Nicwałdu. Po przejściu przez Nicwałd i Okonin skierowali się w rejon m. Dębieniec. Następnie szwadron wraz z dywizją rozpoczął odwrót w kierunku południowym. 7 września szwadron przeszedł przez Gostynin. W czasie bitwy nad Bzurą żołnierze rozpoznawali rejon Łowicza, a następnie ubezpieczali dywizję z kierunku Sochaczewa. W rejonie Bud Starych szwadron uległ rozdzieleniu na dwie grupy, które niezależnie od siebie maszerowały w kierunku Warszawy. Jedna z grup dostała się do niewoli niemieckiej po nieudanym, krwawym natarciu na Sieraków i Laski, natomiast druga dotarła 23 września do Warszawy, jednak poniosław podczas przebijania się duże straty.

Obsada personalna (stan na 1 IX 1939 r.):

dowódca szwadronu - mjr Stefan Mosiński
zastępca dcy - por. rez. Marian Franciszek Kubica
wachmistrz szef - wchm. Świerczyński Franciszek

1 pluton
dowódca - ppor. rez. Jerzy Herman Wochnik

2 pluton
dowódca - ppor. rez. Witold Kazimierz Korzeniowski

3 pluton
dowódca - ppor. rez. Józef Tarkowski

4 pluton
dowódca - ppor. rez. Józef Bogumił Jasiński

pluton km
dowódca - ?