Historia formacji
Narastające - od 1933 r. - zagrożenie ze strony Niemiec oraz cały czas istniejące - ze strony Związku Radzieckiego - zaczęło z biegiem lat wzbudzać strach w odrodzonym państwie polskim. Polscy wojskowi zdawali sobie sprawę, że rozbudowa wojska jest rzeczą pilną, choć wiedzieli również, że budżet państwa jest zbyt mały, by podołać oczekiwaniom i potrzebom w tej mierze. W połowie lat trzydziestych powstał zarys formacji niewymagającej dużych nakładów finansowych. Autorami koncepcji byli gen. Tadeusz Kutrzeba i płk Julian Skokowski. Projekt przewidywał organizowanie lokalnych oddziałów cywilno-wojskowych o charakterze ochotniczym, uzupełnianych nadwyżkami rezerwistów. Miały one nosić nazwę oddziały Obrony Narodowej.
Pierwsze z nich zorganizowano w początkach stycznia 1937 roku. Były to bataliony i kompanie tworzone głównie w ośrodkach przemysłowych kraju, przy jednostkach wojskowych. Pomyślne wyniki w tworzeniu tych jednostek zadecydowały o podjęciu w marcu 1937 r. następnych decyzji organizacyjnych.
26 marca 1937 roku Dodatek Tajny nr 3 do Dziennika Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych przyniósł rozkaz "Utworzenia jednostek obrony narodowej". Jego treść brzmiała: W celu pogłębienia przysposobienia wojskowego obywateli państwa oraz powiększenia pokojowego stanu liczebnego wojska zarządzam utworzenie jednostek Obrony Narodowej wg następujących zasad: I. Jednostki Obrony Narodowej są formacjami wojskowymi zorganizowanymi na podstawie terytorialności. II. największą jednostką organizacyjną jest Brygada ON w składzie: dowództwo brygady, oddział zwiadowców, baterie ewentualnie pluton artyleryjski, 4 lub więcej baonów; lub Półbrygada ON w składzie: dowództwo półbrygady, oddział zwiadowców, ewentualnie pluton artyleryjski, 2 lub 3 baony. Brygada i półbrygada podporządkowana jest pod każdym względem dowódcom korpusów, na terenie których się znajduje. Organem pracy Ministerstwa Spraw Wojskowych w stosunku do jednostek ON jest szef Departamentu Piechoty Min. Spraw Wojskowych (...)
Wykonując ten rozkaz rozpoczęto tworzenie dziesięciu jednostek ON. Były to: Warszawska Brygada ON, Górnośląska Brygada ON, Cieszyńska Brygada ON, Lwowska Brygada ON, Karpacka Półbrygada ON, Pomorska Brygada ON, Podkarpacka Brygada ON, Morska Brygada ON i Dziśnieńska Półbrygada ON. Razem - 10 brygad (półbrygad) ON, w nich 38 batalionów ON i 117 kompanii ON.